درود به همه ی بچه های مصرو تونس
فلسطینو نواده های خضر و یونس
درود به غزه که طعم مرگ و مزه مزه کرده
شهری که درش هر لحظه بحث درده

شهری که تا چند دهه ی قبل
نه آشوب بود نه زیره چمبره ی غرب
نه کسی کشته میشد با اسلحه ی گرم
نه کودکی سر در میاورد از تهه ی قبر
میخوام درود بگم همچون اَوستایی
که نفرین توش نیست اما مرگ بر اسرائیل
به دنیا درود بگم به اینا درود نمیگم
نمیگم خوبن بی خود به خودم دروغ نمیگم
من ایرانیم به دنیا درود میفرستم
برای صلح و آزادی سرود مینوشتم
دارم میبینم این ظلمو میگی دروغ میگه چشمم
بگو بی دفاع کشتنو تو کدوم دین نوشتن
کاشکی وجود داشت درک در تو یه کم
می شد درودو به جای مرگ بر تو بگم
بگم درود به اونکه میگه اسرائیلیست ولی
واسه جنگ هیچ اصراری نیست
باشه عمو یه روزی شدین قتل عام قبول
اما تو دین شما هم این رسما باب نبود
بس کن بیا با هم درود بفرستیم
به صلح به یه تولد تو غروبِ فلسطین

درود…
به اونا که پُره ایمانن
درود…
به اونا که توی این راهن
درود…
به اونا که پُره ایمانن
درود…
به وطنم به ایرانم

درود به ایران
سرزمین ِ گلای نیلوفر
و کوروش
پادشاه خدایی نیرومند
درود ، به مردمم که کم سختی ندیده
اما هنوزم پابرجانو با بدختی غریبن
درود به شهیدو پرچم داره خاک ایران
درود به اونا که تو جنگ شدن خانه ویران
درود به فارس ترکمن و لُر و کورد و مازنی
درود به گیلک ، بلوچ و قوم تُرک و آذری
که دارن جوونایی که همچون فریاده آتشن
همون جوونا که امثال ِ فرهاد و آرشن
بدون خیلی شده که من از وطنم بخونم
امروز باید یه مظلوم و هموطنم بدونم
درود به پیرمردی که فسطینیست و
هنوز میگه واسه آزادی طلسمی نیست
مردم عزه ای که طعم خون و هر بار می چشن و
نامردایی که اونارو به رگبار میکشن
از وقتی که دیدم مادری روی غم دیده
فهمیدم دیگه انسانیت بوی گند میده
خلاصه باید داشته باشه درک هر انسانی
پس درود به فلسطین و مرگ بر اسرائیل
این پیامو میدم من به هر قوم و دسته
باید آرامش برگرده به مردم غزه
باید روزی رو ببینم دور از آزارو کشتارن
اون روزی که همگی آزادو خوشحالن

درود به اونای که با خودکاره پُر رنگ
مینوسن از عشق نه دنیای پُر ننگ
نه فکر تیرن و نه خمپاره بمبنو
در پی آرامشو دنباله صلحن
…

درود…
به اونا که پُره ایمانن
درود…
به اونا که توی این راهن
درود…
به اونا که پُره ایمانن
درود…
به وطنم به ایرانم

درود به اونای که با خودکاره پُر رنگ
مینوسن از عشق نه دنیای پُر ننگ
نه فکر تیرن و نه خمپاره بمبنو
در پی آرامشو دنباله صلحن